Καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής εκστρατείας ο κ. Μητσοτάκης δε δίσταζε να επαναλαμβάνει ότι το κόμμα του, μόλις αναλάβει την εξουσία, θα σταματήσει άμεσα τις μεταναστευτικές ροές και θα στείλει το κατάλληλο μήνυμα στην Τουρκία και τους δουλεμπόρους ότι η Ελλάδα είναι κράτος όπου τα σύνορα φυλάσσονται και η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι.
Εν τούτοις τα πρόσφατα γεγονότα στη Λέσβο και τη Χίο, καταδεικνύουν την τεράστια απογοήτευση της κοινής γνώμης ως προς την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό ζήτημα. Για την ακρίβεια οι μεταναστευτικές ροές όχι μόνον δεν ανακόπησαν, αλλά παρουσιάζουν αυξητικό ρυθμό. Μόνο στο διάστημα 21- 22 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με στοιχεία του Λιμενικού Σώματος, 226 «μετανάστες και πρόσφυγες» έφτασαν στα ελληνικά νησιά.
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ο συνολικός αριθμός προσφύγων και μεταναστών που ήσαν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019, ήταν 112.300 άτομα, εκ των οποίων οι 71.200 στην ενδοχώρα και οι 41.100 στα νησιά με τη πλειονότητα αυτών να είναι σε Λέσβο, Χίο και Σάμο. Ακόμη και στο ακριτικό Καστελόριζο, όπου έχει στρατηγική σημασία για την ανακήρυξη της ΑΟΖ (όποτε και εάν αποφασιστεί), οι μετανάστες είναι τριπλάσιοι από τους μόνιμους κατοίκους και μέχρι τα τέλη του 2019, έφταναν τους 740, όταν οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 250!
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι κατά την διάρκεια του 2019, οι αιτήσεις ασύλου, ξεπέρασαν τις 77.000 (εν συγκρίσει με τις 67.000 του 2018) σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία αν και όπως ομολογεί η ίδια δεν υπάρχει κεντρική καταγραφή των παρανόμως εισερχομένων στην επικράτεια.
Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι πολλοί λαθρομετανάστες καταστρέφουν τα χαρτιά τους πλησιάζοντας στα ελληνικά νησιά, προκειμένου να μην εξακριβωθεί η ταυτότητά τους και να διευκολυνθούν έτσι στην αίτηση ασύλου, επιδιώκοντας την κτήση της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα. Όμως από τη Σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς προσφύγων του 1951, δεν συνάγεται ότι τα άτομα έχουν τη δυνατότητα να αναγορεύουν το εαυτό τους σε πρόσφυγα επειδή έτσι το θέλουν! Πόσο μάλλον να καταστρέφουν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα. Μάλιστα στη συνθήκη λειτουργίας της Ε.Ε. (άρθρο79) αναφέρονται καθαρά ως λαθρομετανάστες και όχι ως παράτυποι πρόσφυγες ή μετανάστες, έννοιες πού από τη φύση τους δημιουργούν σύγχυση και υποκρύπτουν σκοπιμότητες.
Πως σκοπεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αντιμετωπίσει το θέμα της αποσυμφόρησης των νησιών; Μεταφέροντάς τους στην ενδοχώρα για να αλλοιωθεί η εθνολογική και θρησκευτική ταυτότητα των Ελλήνων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει εξαγγείλει από καιρού την ίδρυση τουλάχιστον δέκα πόλεων χωρητικότητος 5.000 ατόμων, τα οποία ονομάζει, με περισσό θράσος, προαναχωρησιακά κέντρα και τα οποία σκοπεύει να εξελίξει σε μικρές πόλεις με πλήρεις παροχές, όπου μεταξύ των άλλων προβλέπεται η λειτουργία τζαμιού και σχολείων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Αλήθεια εάν πρόκειται να επιστρέψουν οι μετανάστες πίσω, όπως διαδίδεται, ποιος ο λόγος να μάθουν την ελληνική γλώσσα και να αποκτήσουν δεξιότητες μέσω προγραμμάτων επιμόρφωσης του ΟΑΕΔ; Για ποιο λόγο ο κ. Μητσοτάκης δεν εφαρμόζει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), όπου στις 13-2-20, έκρινε ότι τα κράτη στο πλαίσιο φύλαξης των συνόρων τους μπορούν να αρνηθούν την είσοδο στην επικράτεια τους σε αλλοδαπούς συμπεριλαμβανομένων και όσων διατείνονται ότι είναι πρόσφυγες και οι οποίοι, χωρίς πειστικούς λόγους, επέλεξαν να διασχίσουν τα σύνορα, μη τηρώντας τις νόμιμες προϋποθέσεις εισόδου στη χώρα; Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ δεν επιτρέπεται η παράνομη είσοδος σε χώρα της συνθήκης Σένγκεν ακόμη και από αυτούς πού διατείνονται ότι είναι δήθεν πρόσφυγες προκειμένου εν συνεχεία να υποβάλλουν αίτηση ασύλου. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει σε αυτό το σημείο την επιζήμια πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα και προσθέτει στην Ελλάδα μία νέα τραγωδία μετά τα Μνημόνια και τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Από την άλλη πλευρά, οι τοπικές κοινωνίες καλούνται να «χωνέψουν» μία εξαιρετικά δύσπεπτη πραγματικότητα, με δυσοίωνες επιπτώσεις στον κοινωνικό και εθνικό ιστό, μόνο και μόνο επειδή η ετεροπροσδιορισμένη πολιτική τάξη της Ελλάδος αποφάσισε να συνταχθεί με επιταγές υπερεθνικών κέντρων εξουσίας.
Η ανεξέλεγκτη εισβολή μεταναστών μαρτυρά τη μεγάλη διάσταση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα. Ουδέποτε στην ιστορία της η ελληνική κοινωνία ήρθε αντιμέτωπη με τέτοια εισροή παρανόμων μεταναστών, οι οποίοι εισέρχονται στην επικράτεια της με απώτερο στόχο τον εποικισμό και ουσιαστικά την αντικατάσταση του ιθαγενούς πληθυσμού. Η παρούσα φάση της αθρόας και ανεξέλεγκτης εισβολής μεταναστών και ελαχίστων προσφύγων είναι άμεσα συνδεδεμένη με την παγκοσμιοποίηση. Η πολιτική νομιμοποίησης των μεταναστών ξεκίνησε στην Ελλάδα από τα μέσα της δεκαετίας του 90, από τις κυβερνήσεις Κ.Σημίτη, προκειμένου να εξασφαλιστεί φτηνό εργατικό δυναμικό αλλά και να αλλοιωθεί ο ελληνικός πληθυσμός. Έκτοτε συνεχίστηκε από όλες τις διάδοχες κυβερνήσεις με αξιοζήλευτη προσήλωση !
Στην εποχή μας, η παγκοσμιοποίηση αποκτά πρωτόγνωρη ένταση λόγω των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων στο διαδίκτυο και τις ψηφιακές τηλεπικοινωνίες που συμβάλουν στην απρόσκοπτη διακίνηση κεφαλαίων αγαθών και ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.
Ανάμεσα στις δυνάμεις πού προωθούν ή εκμεταλλεύονται την παγκοσμιοποίηση είναι πολυεθνικοί οικονομικοί σχηματισμοί αλλά και χώρες όπως η Γερμανία, η οποία ηγείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο της παγκοσμιοποίησης και μέσω της ΕΕ προσπαθεί να ποδηγετήσει τις εξελίξεις και να επιτύχει ότι δεν επέτυχε στους δύο παγκοσμίους πολέμους, δηλαδή, την ηγεμονία στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Καταδεικνύεται έτσι ότι οι παράνομες μεταναστευτικές ροές χρησιμοποιούνται ως πολιτικό εργαλείο με απώτερο στόχο τη μεταβολή της σύνθεσης του ντόπιου πληθυσμού και εν τέλει την αντικατάσταση του από αλλογενείς. Η δε Τουρκία χρησιμοποιεί ανοικτά τις λαθρομεταναστευτικές ροές προκειμένου να προσποριστεί πολιτικά και οικονομικά οφέλη από την ΕΕ, η οποία μοιάζει παράλυτη και αμήχανη μπροστά στους εκβιασμούς της γειτονικής χώρας.
Μέσα σ’ όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό καλείται ο Έλληνας να αντιμετωπίσει προκλήσεις πρωτόγνωρες που υπονομεύουν άμεσα όχι μόνο το μέλλον του ελληνικού έθνους αλλά και την καθημερινή του επιβίωση. Καλείται να βρει μορφές αντίστασης και διεξόδους ενάντια στο κατεστημένο πολιτικό σύστημα που τον μάχεται σε όλα τα επίπεδα με πρωτοφανή ένταση. Πρέπει να αναδειχθούν νέες δυνάμεις που θα ανατρέψουν το υπάρχον σκηνικό και θα επιτρέψουν στον Ελληνισμό να επανακτήσει την εθνική κυριαρχία του.
