Από τη δεκαετία του ’80 το Γενικό Επιτελείο της Τουρκίας σχεδίασε και διέταξε τις δυνάμεις του με τρόπο ώστε να μπορεί να διεξάγει αποτελεσματικά και νικηφόρα δυόμιση πολέμους ταυτοχρόνως.
Ο πρώτος πόλεμος θα ήταν κατά της Ελλάδας και συνακόλουθα της ελεύθερης Κύπρου. Ο δεύτερος πόλεμος θα ήταν κατά της Συρίας και ο «μισός πόλεμος» κατά των Κούρδων μαχητών του PKK.
Η Συρία
Σήμερα, μετά 14 χρόνια εμφυλίου πολέμου και ξένων επεμβάσεων, το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Οι ομάδες των τζιχαντιστών υπό τον Αχμέντ αλ Σαράα, αφού εξοπλίστηκαν, εκπαιδεύτηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από την Τουρκία και ορισμένες αραβικές χώρες, κατέλαβαν τη Δαμασκό το Δεκέμβριο του 2024. Το καθεστώς του πρώην προέδρου Άσαντ, που στήριζαν η Ρωσία και το Ιράν μαζί με τον πληρεξούσιό του τη Χεσμπολάχ, κατέρρευσε. Το Ισραήλ είδε την άμεση ιρανική απειλή να απομακρύνεται από τα σύνορά του, ενώ οι ΗΠΑ και ΕΕ εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τη γεωπολιτική αλλαγή.
Όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις, αλλά και τα σοβαρά κράτη, διακρίνονται στην εξωτερική πολιτική τους από ορθολογισμό και ρεαλισμό. Ο πρώην επικηρυγμένος τρομοκράτης αλ Σαράα έγινε δεκτός στο Παρίσι από τον πρόεδρο Μακρόν και συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Τραμπ στη Σαουδική Αραβία. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ ανήγγειλαν την άρση των κυρώσεων, που είχαν επιβληθεί στο προηγούμενο καθεστώς ώστε να γίνει δυνατή η ανοικοδόμηση της Συρίας. Η στρατηγική της Τουρκίας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και νομιμοποιείται από τους διεθνώς δρώντες στην περιοχή. Μόνο το Ισραήλ, που βλέπει μια νέα απειλή να αναδύεται στα σύνορά του, εξακολουθεί να πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος.
Οι Κούρδοι
Από το 1984 το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) ξεκίνησε ένοπλο αγώνα κατά του τουρκικού κράτους με στόχο την εθνική αυτοδιάθεση των Κούρδων. Κατά διαστήματα οι συγκρούσεις ήταν έντονες με εκατοντάδες νεκρούς και από τις δύο πλευρές. Με τουρκικές πιέσεις το PKK χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική οργάνωση από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Το 1999 η Κυβέρνηση των Σημίτη-Πάγκαλου παρέδωσε, στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι, τον ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (MIT). Επί 26 χρόνια ο Οτσαλάν βρίσκεται φυλακισμένος, με ποινή ισοβίων, στη φυλακή υψίστης ασφαλείας στη νησίδα Ιμραλί της Θάλασσας του Μαρμαρά.
Πριν λίγες ημέρες, στις 12 Μαΐου 2025, το Συνέδριο του PKK, αφού είχε προηγηθεί δημόσια έκκληση του έγκλειστου Οτσαλάν, ανακοίνωσε την οριστική παύση της ένοπλης δράσης, εκτιμώντας ότι: «Ο αγώνας ολοκλήρωσε την ιστορική αποστολή του». Απομένει η κουρδική οντότητα στη βορειοανατολική Συρία (DYP/YPG) που έχει ήδη ανακοινώσει συμφωνία για την ένταξη των ενόπλων δυνάμεών της στον υπό σύσταση νέο στρατό της Δαμασκού του Αχμέντ αλ Σαράα. Η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας θα αποτελέσει την πλήρη εξουδετέρωση της κουρδικής απειλής για την τουρκική εδαφική ακεραιότητα. Άλλος ένας τουρκικός θρίαμβος.
Η Ελλάδα και η Κύπρος
Τώρα πια έμεινε μόνο ένας από τους άλλοτε δυόμιση πολέμους για το πολιτικό και στρατιωτικό επιτελείο της νέο-οθωμανικής Τουρκίας, αυτός με τον Ελληνισμό. Το έδαφος προετοιμάζεται εδώ και δεκαετίες. Εισβολή και κατοχή της Βόρειας Κύπρου το 1974. Αμφισβήτηση του εναέριου χώρου των 10 ν.μ. από τη δεκαετία του ’70. Ανακήρυξη της κατεχόμενης ζώνης στην Κύπρο σε ανεξάρτητο κράτος το 1983. Αιτία πολέμου (casus belli) αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της πέραν από τα 6 ν.μ. στο Αιγαίο το 1995. Ίμια το 1996. Ανακήρυξη της «Γαλάζιας Πατρίδας» που χωρίζει το Αιγαίο στη μέση. Τουρκολιβυκό Μνημόνιο το 2019. Διακήρυξη των Αθηνών το 2023 με την οποία η Ελλάδα ανέλαβε τη δέσμευση ότι δε θα προβεί σε καμία ενέργεια που θα ενοχλεί την Τουρκία στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο και πολλά άλλα.
Άραγε το πολιτικό σύστημα σε Αθήνα και Λευκωσία έχει συναίσθηση του επερχόμενου κινδύνου ή απλά προσπαθεί να διαχειριστεί, για εσωτερικούς επικοινωνιακούς λόγους, τις κατά διαστήματα τουρκικές προκλήσεις; Άραγε αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος λειτουργεί για τα τουρκικά συμφέροντα; Η Τουρκία αναγνωρίζεται ήδη ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη της πρόσω Ανατολής με καθοριστική επιρροή από τον Καύκασο, τον Εύξεινο Πόντο και τα Βαλκάνια μέχρι τη Λιβύη και τη Σομαλία. Όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις και τα περιφερειακά κράτη είναι υποχρεωμένα να συνδιαλαγούν μαζί της, όπως επιβάλλει ο γεωπολιτικός ρεαλισμός. Ένα «δούναι και λαβείν» εξελίσσεται με τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία, τις αραβικές χώρες και πολλούς άλλους.
Το ερώτημα είναι αν ο Ελληνισμός διαθέτει «Υψηλή Στρατηγική» αν, δηλαδή, αντιλαμβάνεται το μέγεθος του κινδύνου και οργανώνει την άμυνά του. Αν διαθέτει εθνικό όραμα.
– Πώς εξηγείται ότι κηρύξαμε ουσιαστικά τον πόλεμο στη Ρωσία, στέλνοντας όπλα στην Ουκρανία, αλλά, χαριεντιζόμαστε, σε κάθε ευκαιρία, με τους Τούρκους που κατέχουν το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας και μας απειλούν με πόλεμο;
– Πώς εξηγείται ότι δαπανούμε μόλις το 3% του ΑΕΠ μας για αμυντικές δαπάνες όταν η Πολωνία, μέλος του ΝΑΤΟ, που θεωρεί ότι απειλείται από τη Ρωσία, δαπανάει το 4,7% και το Ισραήλ το 5,6% του ΑΕΠ;
– Πώς εξηγείται ότι έχουμε στείλει μια πυροβολαρχία αντιαεροπορικών πυραύλων Patriot στη Σαουδική Αραβία και όχι στην Κύπρο;
– Πώς εξηγείται ότι οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία επιδιώκουν τη λύση του Κυπριακού με τη μορφή μιας Διζωνικής-Δικοινωτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) που, μέσω του, με δικαίωμα veto, τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου, θα οδηγήσει όλη την Κύπρο υπό το γεωπολιτικό έλεγχο της Τουρκίας; Πέραν του ότι η Άγκυρα ζητάει την εκ των προτέρων αναγνώριση της κατεχόμενης περιοχής ως ανεξάρτητου κράτους (κυρίαρχη ισότητα).
– Πώς εξηγείται ότι δεν τολμούμε να κλείσουμε τους κόλπους με ευθείες γραμμές βάσης και να επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατά μας στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο, όπως μας δίνει το δικαίωμα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας; Κατά τα άλλα δηλώνουμε ότι είμαστε υπέρ του Διεθνούς Δικαίου.
– Πώς εξηγείται ότι δεν τολμούμε να ανακηρύξουμε τη συνολική ελληνική ΑΟΖ και να την οριοθετήσουμε με αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν η Τουρκία οριοθέτησε παράνομα υφαλοκρηπίδα με την κατεχόμενη ζώνη και υπέγραψε το παράνομο, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, τουρκολιβυκό Μνημόνιο;
– Πώς εξηγείται ότι δεν τολμάμε να προχωρήσουμε στην πόντιση του καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου;
– Πώς εξηγείται ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει χαράξει θαλάσσια τεμάχια στην οριοθετημένη ΑΟΖ με την Αίγυπτο ώστε να τα δώσει, στη συνέχεια, προς έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων;
– Πώς εξηγείται ότι ανακοινώσαμε, μετά από πιέσεις της ΕΕ, ένα Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που πέραν των 6 ν.μ. στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο περιλαμβάνει το βυθό (υφαλοκρηπίδα) αλλά όχι τη θάλασσα πάνω από αυτόν; Τι είδους θαλάσσια χωροταξία είναι αυτή χωρίς τη θάλασσα;
– Πώς εξηγείται ότι το ενιαίο θαλάσσιο πάρκο που ανακοινώθηκε στο Αιγαίο, στη συνέχεια κατακερματίστηκε ώστε να μην περιλαμβάνει θαλάσσιες περιοχές πέραν των χωρικών υδάτων;
Τι να πρωτοθυμηθεί και τι να καταγράψει κανείς;
Όλα τα ανωτέρω καταδεικνύουν όχι απλώς την πλήρη αποτυχία της ακολουθούμενης, μέχρι σήμερα, κατευναστικής πολιτικής, αλλά ότι μας έχουν οδηγήσει σε γεωπολιτική ανυπαρξία. Όπως επιτυχώς λέει ο καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων Κώστας Γρίβας, η Ελλάδα έχει γίνει ένα «γεωπολιτικό φάντασμα».
Η Τουρκία απαλλαγμένη πλέον από το συριακό και κουρδικό πρόβλημα θα στρέψει όλη την ισχύ της κατά της Ελλάδας που αποτελεί το ισχυρότερο κράτος στα σύνορά της. Η αλυσίδα των ελληνικών νησιών από τη Σαμοθράκη μέχρι το Καστελλόριζο και την Κύπρο είναι ήδη στο στόχαστρό της. Η Τουρκία πρέπει να σπάσει αυτή την αλυσίδα για να ελέγξει τις θάλασσες γύρω απ’ αυτήν. Τι δεν καταλαβαίνει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα σε Αθήνα και Λευκωσία; Μόνο ενδοτικοί ή αφελείς μπορούν να προσδοκούν ότι με συνομιλίες, διαπραγματεύσεις και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης θα καταλαγιάσει «η όρεξη του θηρίου». Απλώς απενοχοποιούν και άρα ισχυροποιούν την Τουρκία.
Υ.Γ. Η γεωπολιτική ανυπαρξία της Ελλάδας προβληματίζει και αποθαρρύνει τους όποιους εν δυνάμει συμμάχους. Κανένας δεν θα μας συνδράμει αν εμείς δεν ξέρουμε τι ακριβώς επιδιώκουμε. Οι σύμμαχοι αξίζουν όσο αξίζουμε εμείς για τους συμμάχους.
Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr
