Το τελευταίο διάστημα σε ομιλίες και δηλώσεις του ο Κ. Μητσοτάκης θέτει, προτείνει, ζητάει την άρση της απειλής πολέμου (casus belli) από την πλευρά της Τουρκίας. Για να γίνει τι;
Στην ομιλία του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είπε μεταξύ άλλων: «Η Τουρκία πρέπει να άρει την απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδας που εξακολουθεί να πλανάται ως <γκρίζο σύννεφο> πάνω από τις σχέσεις μας. Έχουν περάσει 30 χρόνια, το casus belli πρέπει να αποσυρθεί. Δεν έχει θέση στις σχέσεις μεταξύ γειτόνων που διατηρούν φιλικές σχέσεις».
Τώρα, αυτές τις «φιλικές σχέσεις» πού τις βλέπει ο κ. Μητσοτάκης; Μήπως στα τουρκικά θαλάσσια πάρκα και τις naftex στο Αιγαίο; Μήπως στο καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης στην Κάσο; Μήπως νότια της Κρήτης με το τουρκολιβυκό Μνημόνιο; Μήπως στην Κύπρο με τα δύο κυρίαρχα κράτη;
Το 1995 η ελληνική Βουλή επικύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) των Ηνωμένων Εθνών. Η Σύμβαση αυτή επιτρέπει σε κάθε κράτος να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά του μέχρι τα 12 ν. μ. σ’ όλες τις ακτές του, ηπειρωτικές ή νησιωτικές.
Αμέσως μετά, την ίδια χρονιά, η τουρκική Εθνοσυνέλευση με ψήφισμά της ανήγγειλε ότι οποιαδήποτε επέκταση, ακόμη και ένα μίλι, των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο θα είναι αιτία πολέμου (casus belli) για την Τουρκία και εξουσιοδότησε προς τούτο την Κυβέρνηση της Άγκυρας.
Ο τουρκικός εκβιασμός σε συνδυασμό με το φοβικό σύνδρομο των Αθηνών πέτυχε το στόχο του. Επί 30 χρόνια η Ελλάδα δεν αξιοποίησε το δικαίωμα που της έδινε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν επέκτεινε τα χωρικά ύδατά της πέραν των 6 ν. μ. που είχαν καθοριστεί από το 1936. Πρόσφατα επεκτάθηκαν τα χωρικά ύδατα στα 12 ν. μ. μόνο στο Ιόνιο, μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο. Βλέπετε η Ιταλία δεν μας απειλούσε με casus belli !
Ο κ. Μητσοτάκης συνέδεσε το casus belli με τον Κανονισμό SAFE της ΕΕ για τη χρηματοδότηση (150 δις ευρώ) αμυντικών εξοπλισμών, στον οποίον θέλει να συμμετάσχει και η Άγκυρα. Δεν μπορεί μια χώρα να ενταχθεί σ’ ένα ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα και ταυτόχρονα να απειλεί με πόλεμο ένα μέλος της Ένωσης, δήλωσε ο Πρωθυπουργός. Μήπως μπορεί να κατέχει εδάφη ενός άλλου κράτους – μέλους της ΕΕ; Αλλά ξεχάσαμε, η Κύπρος είναι άλλο κράτος και «κείται μακράν».
Γιατί όμως τώρα τέτοια πρεμούρα με το casus belli; Μήπως αναζητείται, από ελληνικής πλευράς, μια φόρμουλα για να μην τεθεί βέτο στη συμμετοχή της Τουρκίας στο SAFE; Είναι, βλέπετε, κι’ αυτοί οι Ευρωπαίοι του «κόμματος του πολέμου» που μας πιέζουν.
Αλλά ας υποθέσουμε, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, ότι ο Ερντογάν συμφωνήσει σε κάποια μορφή άρσης του casus belli. Αυτή μπορεί να είναι μια δήλωση του ίδιου (μάλλον απίθανο), κάποιου υπουργού του ή και κάποιο ψήφισμα της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Τι ανταλλάγματα θα απαιτήσει προκαταβολικά η Άγκυρα για να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια;
Ασφαλώς θα απαιτήσει τη διαβεβαίωση της Αθήνας ότι, παρά την άρση του casus belli, αυτή δε θα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της. Αυτή η διαβεβαίωση μπορεί να έχει τη μορφή ενός μνημονίου, μιας συμφωνίας ή ενός μυστικού πρωτοκόλλου.
Μια τέτοια διευθέτηση θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να πανηγυρίζει για τη μεγάλη επιτυχία της – την άρση του casus belli – και την Τουρκία να χρηματοδοτηθεί από τον SAFE για εξοπλισμούς που θα στραφούν μελλοντικά κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Υπάρχει κανείς αισιόδοξος που πιστεύει ότι μετά από μια υποθετική άρση του casus belli η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν. μ. σ’ όλο το Αιγαίο; Μπορεί να συμφωνηθεί μια μερική επέκταση στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου, της Εύβοιας, της Θεσσαλίας και ίσως στις ακτές της Μακεδονίας, αλλά όχι στα νησιά του Α. Αιγαίου. Αυτό, για να μη θιγεί το τουρκικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» που φτάνει μέχρι τον 25ο Μεσημβρινό, στο μέσον του Αιγαίου.
Με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μ. σ’ όλες τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές της, στην Ελλάδα θα ανήκει το 71,5% της θάλασσας του Αιγαίου, λόγω των χιλιάδων νησιών και νησίδων, στην Τουρκία το 8.8% και ως διεθνή ύδατα θα παραμείνει το 19,7%. Αν μάλιστα η Ελλάδα ανακηρύξει την ΑΟΖ της, αυτό το 19,7% θα καταστεί ελληνική ΑΟΖ γιατί θα περιβάλλεται από ελληνικές ακτές – χωρικά ύδατα και άρα δεν απαιτείται οριοθέτηση με την Τουρκία.
Αυτά προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στο οποίο συνεχώς ομνύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όσο, όμως, προσπαθεί να διατηρήσει το πνεύμα της «Διακήρυξης των Αθηνών» και τα δήθεν «ήρεμα νερά» τόσο εγκλωβίζεται στην ανάγκη συνεχών υποχωρήσεων και συμβιβασμών σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.
Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr
